بررسی تخصصی و راهنمای کامل تفاوت سرور فیزیکی و سرور مجازی

در فضای مرتبط با میزبانی اینترنت و زیرساختهای شبکه، شرکتها و سازمانهای زیادی به دنبال راهی هستند تا بسته به نیازهایشان، بهترین نوع سرور را انتخاب کنند. برخی سرورهای فیزیکی را انتخاب میکنند، در حالی که برخی دیگر سرورهای مجازی را ترجیح میدهند. این تصمیم به عوامل مختلفی بستگی دارد؛ از جمله میزان هزینه، گستردگی فعالیتها، سطح امنیت مورد نیاز و نحوه مدیریت زیرساخت. سرور مجازی یک سیستم نرمافزاری است که در یک محیط مجازی اجرا میشود و گزینهای منعطف برای بسیاری از کسبوکارها محسوب میشود. در مقابل، سرور فیزیکی یک سختافزار مستقل است که بیشتر برای سازمانهای بزرگ ضروری است. به زبان ساده، هر فرد یا کسبوکاری که نیاز به منابع پردازشی قوی دارد، باید تفاوتهای سرور فیزیکی و سرور مجازی را بداند. متعادل کردن سطح امنیت، هزینه، سرعت و پشتیبانی از جمله موارد مهم در این انتخاب است.
سرور فیزیکی چیست؟
سرور فیزیکی در واقع یک دستگاه سختافزاری است که بخشهایی مثل پردازنده، رم، فضای ذخیره سازی و کارت شبکه اختصاصی را شامل میشود. این نوع سرور را میتوان در مکانهایی مانند اتاق سرور شرکتها، مراکز داده یا هر جایی که شرایط لازم برای نگهداری تجهیزات باشد، قرار داد. در این سرورها، سیستمعامل مستقیما روی سختافزار نصب میشود و عملکرد آن به قدرت اجزای داخلی بستگی دارد.
از نظر ظاهری سرور فیزیکی مانند یک کامپیوتر قدرتمند است اما در بسیاری از موارد از چندین پردازنده و مقدار زیادی حافظه رم بهره میبرد تا توان پردازشی بالایی داشته باشد. این نوع سرورها معمولا توسط شرکتهایی مورد استفاده قرار میگیرند که نیاز به پردازشهای سنگین دارند. برای مثال، سازمانهایی که سیستم حسابداری یا دیتاسنترهای مهمی دارند، بیشتر از این مدل استفاده میکنند.
برندهای مشهوری در زمینه تولید سرورهای فیزیکی فعالیت دارند و مدلهای مختلفی از آنها در بازار موجود است. برخی از این دستگاهها بهصورت ایستاده (Tower) طراحی میشوند، در حالی که برخی دیگر برای قرارگیری در رکهای استاندارد (Rack) ساخته شدهاند. تنظیم و راهاندازی این سرورها نیاز به دانش فنی دارد، چون انتخاب و سرهمبندی قطعات پردازشی باید دقیق انجام شود. همچنین هزینه نگهداری آنها بالا است، چرا که به فضای مناسب، سیستم خنک کننده و مدیریت مداوم نیاز دارند.
اگر به دنبال خرید سرور استوک و کارکرده با بهترین کیفیت هستید، فروشگاه ماهان شبکه ایرانیان آماده ارائه خدمات به شماست. این فروشگاه انواع سرورهای اچ پی را به صورت استوک و کارکرده به همراه تجهیزات جانبی با قیمتی مناسب عرضه می کند. جهت کسب اطلاعات بیشتر، میتوانید با شماره ۰۲۱۹۱۰۰۸۴۱۳ تماس بگیرید.
سرور مجازی چیست؟
سرور مجازی یک سیستم نرمافزاری است که به کمک فناوری مجازی سازی روی یک سرور فیزیکی راهاندازی میشود. این روش باعث میشود چندین سرور مجزا روی یک سختافزار اجرا شوند، طوری که هرکدام مانند یک دستگاه مستقل عمل کند. معمولا این روش در مراکز داده استفاده میشود، زیرا شرکتهای هاستینگ میتوانند چندین سرور مجازی را روی یک دستگاه قوی تنظیم کرده و به مشتریان مختلف اختصاص دهند.
در این ساختار نرمافزاری به نام Hypervisor، وظیفه کنترل و تقسیم منابع را بر عهده دارد. پردازنده، حافظه رم و فضای ذخیره سازی هر کاربر بهصورت جداگانه تخصیص داده میشود، بنابراین هر سرور مجازی به شکل مستقل کار میکند. کاربران میتوانند سیستمعامل دلخواه خود، مانند لینوکس یا ویندوز را نصب کنند، بدون اینکه عملکردشان روی دیگر سرورها اثر بگذارد.
این نوع سرور بیشتر برای میزبانی سایتها، اجرای نرمافزارها، محیطهای آزمایشی و ذخیره سازی اطلاعات استفاده میشود. هزینهها را کاهش میدهد و در عین حال، راهاندازی سرویسها را سریعتر میکند. علاوه بر این در صورت نیاز میتوان مقدار منابع سختافزاری را کم یا زیاد کرد. بعضی افراد از این سرورها برای ایجاد دسکتاپ مجازی یا پردازش دادههای سبک بهره میبرند. مهمترین ویژگی این روش، انعطاف بالا در تنظیمات و استفاده است. شرکتهایی که سرور مجازی ارائه میکنند، اغلب مدیریت آن را سادهتر و کمهزینهتر از سرورهای فیزیکی میدانند.
تفاوت سرور فیزیکی و سرور مجازی چیست؟
افرادی که قصد دارند بین سرور فیزیکی و سرور مجازی یکی را انتخاب کنند، به طور معمول به دنبال درک تفاوتهای اصلی آنها هستند. شاید مهمترین نکته در سرور فیزیکی، اختصاصی بودن تمام منابع سختافزاری باشد. در این روش، تمام پردازنده، رم و فضای ذخیرهسازی تنها به یک مجموعه تعلق دارد. اما در سرور مجازی، یک سختافزار به چند بخش تقسیم میشود و هر قسمت به یک کاربر داده میشود.
هزینه یکی از عوامل مهم در تصمیمگیری است. در روش فیزیکی، مبلغ اولیه بالاتر بوده و علاوه بر آن باید فضای مشخصی برای نگهداری و مدیریت سرور در نظر گرفت. اما در مدل مجازی، فرد فقط برای بخشی از منابع هزینه پرداخت میکند و در صورت نیاز، مقدار منابع قابل افزایش خواهد بود.
انعطافپذیری نیز از دیگر مواردی است که باید بررسی شود. اگر در سرور فیزیکی نیاز به افزایش رم یا فضای ذخیرهسازی باشد، باید سختافزار جدید خریداری یا تعویض شود. در مقابل، در سرور مجازی این فرایند سادهتر انجام میشود و اغلب از طریق پنل مدیریت یا درخواست از شرکت ارائهدهنده سرویس قابل انجام است.
سرورهای فیزیکی اجازه دسترسی مستقیم به سختافزار و نظارت دقیق بر امنیت را میدهند اما سرورهای مجازی امکانات مدیریتی بیشتری دارند و کار را آسانتر میکنند. همچنین، در صورتی که یک سرور فیزیکی دچار مشکل شود، تمام سرویسهای وابسته به آن از کار خواهند افتاد. اما در برخی زیرساختهای پیشرفته سرور مجازی، اگر یک سرور از کار بیفتد، ماشین مجازی به سرور دیگری منتقل میشود و سرویس بدون وقفه ادامه پیدا میکند.
مزایا و معایب سرور فیزیکی
سرور فیزیکی به دلیل داشتن منابع اختصاصی و سرعت بالا، مورد توجه بسیاری از شرکتهای بزرگ قرار گرفته است. در ادامه، ویژگیهای مثبت و معایب این نوع سرور را بررسی میکنیم:
مزایا
اختصاصی بودن منابع: تمام توان سی پی یو، حافظه و فضای ذخیره سازی به یک مجموعه تعلق دارد. این ویژگی باعث میشود عملکرد سرور در زمان پردازشهای سنگین، ثابت بماند و سرعت کاهش پیدا نکند.
امنیت بالاتر در سطح سخت افزار: سازمانها میتوانند به طور مستقیم بر قطعات و محل قرارگیری سرور کنترل داشته باشند. این ویژگی، دسترسیهای غیرمجاز را کاهش داده و سطح ایمنی را افزایش میدهد.
پایداری در پردازشهای سنگین: این نوع سرور گزینهای قدرتمند برای فعالیتهایی مانند پردازش حجم زیادی از دادهها یا اجرای برنامههای حساس محسوب میشود.
معایب
هزینه اولیه بالا: خرید سختافزار قوی، اختصاص فضای مشخص برای نصب سرور، سیستمهای خنککننده و برق اضطراری، هزینههای سازمان را افزایش میدهد.
مدیریت و نگهداری پیچیده: برای به روزرسانی یا تعمیر قطعات، نیاز به یک تیم فنی متخصص وجود دارد. در صورتی که یکی از بخشها دچار مشکل شود ممکن است سرویسدهی برای مدتی متوقف شود.
افزایش منابع زمان بر و پرهزینه: اگر نیاز به ارتقا باشد، باید قطعات جدید مانند حافظه رم یا پردازنده قویتر خریداری شود. این فرایند نه تنها هزینه دارد بلکه اجرای آن زمان بیشتری میبرد.
جابجایی دشوار: در صورتی که محل دیتاسنتر تغییر کند، انتقال سختافزارها فرایندی پیچیده و زمانبر خواهد بود.
با توجه به این نکات، میتوان گفت سرور فیزیکی گزینهای قدرتمند اما پرهزینه است که بیشتر برای سازمانها و کسبوکارهایی مناسب است که نیاز به پردازشهای سنگین و مداوم دارند.
مزایا و معایب سرور مجازی
سرور مجازی یکی از راه حلهای پرکاربردی است که بسیاری از سازمانها از آن استفاده میکنند. در ادامه، ویژگیهای مثبت و چالشهای این فناوری را نیز بررسی خواهیم کرد:
مزایا
هزینه کمتر: در این روش نیازی به خرید سختافزار اختصاصی نیست زیرا یک سرور اصلی بین چندین کاربر تقسیم میشود. این موضوع باعث کاهش هزینههای اولیه و صرفهجویی در بودجه میشود.
افزایش سریع منابع: هر زمان که نیاز باشد، میتوان میزان پردازنده، رم یا فضای ذخیرهسازی را بالا برد بدون اینکه سختافزار جدیدی تهیه شود.
مدیریت سادهتر: در ساختار مجازی، ارائهدهنده سرویس چندین سرور را کنترل میکند و این موضوع باعث میشود نظارت و نگهداری سیستم سریعتر و کم دردسر تر باشد.
سازگاری گسترده: کاربر میتواند روی سرور مجازی خود، سیستمعامل دلخواه مانند نسخههای مختلف لینوکس یا ویندوز را نصب کند.
معایب
وابستگی به سرور اصلی: اگر سختافزار مرکزی دچار خرابی شود، تمام سرورهای مجازی که روی آن اجرا میشوند از دسترس خارج خواهند شد.
نیاز به مدیریت حرفهای: استفاده از این سرویس وابسته به نحوه عملکرد شرکت ارائهدهنده است و کیفیت پشتیبانی آن میتواند بر کارایی سرور تاثیر بگذارد.
اشتراک منابع سختافزاری: هرچند هر کاربر فضای جداگانهای دارد اما در نهایت همه از یک سختافزار استفاده میکنند. اگر منابع به درستی تقسیم نشود، عملکرد سرورها دچار اختلال میشود.
محدودیت پردازشی در حجم کاری بالا: این ساختار برای بسیاری از کارها مناسب است اما در پروژههایی که نیاز به پردازشهای بسیار سنگین دارند، ممکن است عملکرد کافی نداشته باشد و استفاده از سرور فیزیکی انتخاب بهتری باشد.
در کل، سرور مجازی گزینهای انعطاف پذیر و اقتصادی محسوب میشود که راهاندازی و مدیریت آسانی دارد. البته برای استفاده از آن، باید نیازهای پردازشی و امنیتی به دقت بررسی شود تا بهترین تصمیم گرفته شود.
چه موقع سرور فیزیک را انتخاب کنیم؟
سرور فیزیکی در برخی موارد گزینهای ارزشمند به شمار میرود. اگر سازمانی حجم بالایی از اطلاعات مهم دارد یا نیازمند اجرای برنامههای سنگین است، داشتن سختافزار اختصاصی باعث میشود عملکرد بهتری داشته باشد. زمانی که همه منابع یک سیستم تنها به یک مجموعه اختصاص یابد، در ساعات پرکار، سرعت بیشتری در دسترس خواهد بود و دیگر نرمافزارهای خارج از مجموعه روی پردازشها تاثیری نخواهند داشت.
برای سازمانهایی که اطلاعات حساسی دارند و تمایل دارند آنها را در فضایی کاملا اختصاصی نگهداری کنند، این روش انتخابی منطقی محسوب میشود. برخی نهادهای دولتی یا شرکتهای مالی که به امنیت اهمیت زیادی میدهند، ترجیح میدهند کنترل مستقیم روی تمام بخشهای سرور داشته باشند تا بتوانند سیاستهای امنیتی موردنظر را بدون محدودیت اجرا کنند.
همچنین اگر مجموعهای از نرمافزارهای قدیمی استفاده کند که روی سرورهای مجازی عملکرد درستی ندارند، استفاده از سختافزار فیزیکی مشکلات اجرایی را کاهش می دهد. علاوه بر این، برخی افراد به سختافزار برای دسترسی مستقیم نیاز دارند؛ مثلا قصد دارند کارتهای پردازشی خاصی اضافه کنند یا برای کارهای حرفهای مانند رندرگیری، از پردازندههای قدرتمند بهره ببرند.
آیا می توان سرور فیزیکی را به سرور مجازی تبدیل کرد ؟
برخی افراد این سؤال را دارند که آیا میتوان یک سرور فیزیکی را به سرور مجازی تبدیل کرد؟ پاسخ مثبت است. روشی به نام P2V مخفف (Physical to Virtual) وجود دارد که اجازه میدهد تمام اطلاعات یک سرور فیزیکی، شامل سیستمعامل، برنامهها و فایلها، به محیط مجازی انتقال پیدا کند. با این کار، منابع شبکهای دیگر بهصورت نرمافزاری در سیستمهایی مانند VMware ESXi، Hyper-V یا KVM تعریف میشوند و دیگر نیازی به مدیریت مستقیم سختافزار نخواهد بود.
در اولین مرحله، لازم است از اطلاعات موجود در دیسکها و تنظیمات سرور فیزیکی یک نسخه پشتیبان تهیه شود. سپس این دادهها به محیط مجازی منتقل شده و هایپروایزر آنها را اجرا میکند. ابزارهای مختلفی برای انجام این فرایند وجود دارند که کار را سادهتر میکنند. البته اگر سرور خیلی قدیمی باشد یا نرمافزارهای نصب شده روی آن سازگاری کاملی نداشته باشند، شاید نیاز به تغییرات بیشتری در تنظیمات باشد.
یکی از مهمترین مزایای این تبدیل، استفاده بهتر از منابع سختافزاری است. چند سرور قدیمی را میتوان روی یک سختافزار جدید اجرا کرد و هزینههای نگهداری را کاهش داد. علاوه بر این، مدیریت ماشینهای مجازی سادهتر خواهد شد و در صورت خرابی سختافزار میتوان آنها را به سرور دیگری منتقل کرد. البته باید توجه داشت که هاست اصلی باید سختافزار قدرتمندی داشته باشد، در غیر این صورت عملکرد سیستم کاهش پیدا خواهد کرد.
چه موقع سرور مجازی را انتخاب کنیم ؟
بسیاری از شرکتها و تیمهای توسعه از سرور مجازی استفاده میکنند زیرا گزینهای کارآمد برای میزبانی وب سایت یا راهاندازی فروشگاه اینترنتی به شمار میآید. اگر اطلاعات شما خیلی حساس نیست و تیم فناوری اطلاعات کوچکی دارید، این نوع سرور گزینه جذابی خواهد بود، چراکه مدیریت آن آسانتر است و نیاز به زیرساخت پیچیده ندارد.
همچنین، در شرایطی که میزان استفاده از منابع در طول زمان متغیر است، سرور مجازی انعطاف بالایی دارد. مثلا اگر در دورههایی خاص حجم پردازش افزایش پیدا کند و سپس کاهش یابد، داشتن سختافزار اختصاصی چندان بهصرفه نخواهد بود. اما در سرور مجازی امکان افزایش یا کاهش منابع در هر زمان وجود دارد و هزینهها هم براساس مصرف تغییر خواهند کرد.
علاوه بر این، توسعه دهندگانی که مشغول ساخت و آزمایش نرمافزارهای جدید هستند، میتوانند از این روش بهره ببرند. زیرساخت مجازی به آنها این اجازه را میدهد که محیطهای تست جداگانه ایجاد کنند، سرورها را در زمان کوتاهی کپی کنند و مشکلات را قبل از اجرای نهایی برطرف نمایند. اگر هزینههای شما محدود است و مدیریت آسانتری میخواهید، سرور مجازی گزینه مناسبی خواهد بود. همچنین بیشتر ارائهدهندگان این سرویس، پشتیبانی فنی و تنظیمات اولیه را انجام میدهند، در نتیجه کاربران نیازی به درگیری مستقیم با سختافزار نخواهند داشت.
شرکت ماهان شبکه ایرانیان سرورهای دست دوم و کارکرده را با کیفیتی مناسب همراه با ضمانت به بازار عرضه می کند. این شرکت علاوه بر سرور، تجهیزات مورد نیاز این سیستم ها را نیز ارائه می دهد. برای اطلاعات بیشتر در مورد سرور HP کارکرده و دست دوم می توانید با شماره ۰۲۱۹۱۰۰۸۴۱۳ تماس حاصل فرمایید.
جمع بندی
انتخاب بین سرور فیزیکی و سرور مجازی باید بر اساس نیازهای اصلی یک کسب و کار انجام شود. اگر فعالیت شما بهصورت مداوم در جریان است، حجم بالایی از دادهها را پردازش میکنید و نیاز دارید که سختافزار را کاملا تحت کنترل داشته باشید، سرور فیزیکی گزینه قدرتمندی خواهد بود. اما اگر هدف شما کاهش هزینهها، مدیریت آسانتر و قابلیت تنظیم سریع منابع است، سرور مجازی انتخاب هوشمندانهای محسوب میشود. امیدواریم نکات مطرحشده در این مطلب به شما در تصمیمگیری بهتر کمک کند. در آخر، مشورت با متخصصان فنی همیشه مسیر را برای یک انتخاب آگاهانه هموارتر میکند.