مجازي سازي به ایجاد نمونه مجازي از مواردي مانند پلتفرم سخت افزاري، سيستم عامل، تجهیزات ذخيره سازي و يا منابع شبکه، گفته مي شود. مجازي‌ سازي متدیست که بوسيله آن مي توان همزمان دو يا چند سيستم عامل را بر روي يک سرور به نحوي که باعث بهره وري در هزينه هاي سخت افزاری و نرم افزاری و همچنين استفاده بهينه از تمام منابع سيستمي می شود، داشته باشيم.

جهت مشاوره و استعلام نرخ خدمات تماس بگیرید :

۰۹۱۹-۰۳۹۱-۴۸۶

۰۹۱۹-۰۳۹۱-۴۷۶

سعید قنبری

مجازی سازی به طور کلی به دو روش انجام می شود:

نوع یک و حرفه ای آن اصطلاحا به آن baremetal hypervisor نیز می گویند :

شامل استفاده از یک سیستم عامل مخصوص مجازی سازی در سرور فیزیکی (Host) و در اختیار گرفتن منابع اصلی مثل رم ، پردازنده و دیسک در سیستم میزبان و واگذاری و مدیریت منابع بین سیستم عاملهایی که به عنوان مهمان (Guest) نصب می شوند، در این نوع مجازی سازی به سیستم عامل میزبان که وظیفه کنترل و تقسیم I/O و منابع اصلی سرور بین سیستم عاملها را دارد هایپروایزر (هایپرویزور hypervisor) گویند.
یا نوع دوم جنبه آزمایشگاهی و کاربردهای خانگی دارد
در این نوع مجازی سازی یک نرم افزار که نصب و کاربرد بسیار آسانی دارد با چند مرحله next در سیستم عامل ما نصب می شود و مثل هر برنامه کاربردی دیگر یا Application در سیستم عامل اولیه نصب می شود و امکان ایجاد ماشین مجازی یا سیستم عامل دیگری در لپ تاپ و کامپیوتر شخصی را به ما می دهد. از جمله معروفترین نمونه های این نوع می توان به VMWare Workstation و Virtual Box اشاره نمود.

ماشنهای مجازی نوع یک خود به دو نوع تقسیم می شوند. هایپروایزرهایی که اجازه استفاده از منابع بین سیستم عاملهای میهمان به صورت اشتراکی میدهند مثل OpenVZ
و دسته دیگر هایپرویزورهایی که به هر سیستم عامل مهمان مقدار مشخص شده منابع سخت افزاری را واگذار می کنند و در صورت پر شدن منابع هر میهمان، میهمان دیگری دچار مشکل نمی شود. این نوع مجازی در اجاره سرورهای مجازی VPS – VDS برای اجاره کنننده بسیار اهمیت دارد زیرا مطمئن خواهد بود مقدار حافطه یا پرازنده مورد نظر کاملا اختصاصی است.
از جمله هایپرویزورهایی که از این دسته هستند vmWare ESXi ، Ms HyperV و Cytrix Xen می باشند.