در حوزه فناوری و شبکه‌های کامپیوتری، سرورها و کلاینت‌ها به عنوان دو بخش اساسی شناخته می‌شوند که هرکدام وظایف خاص خود را دارند. این دو مفهوم در بیشتر شبکه های کامپیوتری حضور پررنگ دارند و ارتباطشان پایه ی زیرساخت‌های فناوری را تشکیل می‌دهد. هر زمان کاربران تمایل به استفاده از اطلاعات موجود در یک سایت یا برنامه را داشته باشند، در حقیقت به‌عنوان کلاینت درخواست خود را به سروری می‌فرستند که قدرت پردازش و ذخیره‌کردن اطلاعات را در اختیار دارد.

تعریف سرور (Server) چیست؟

سرور در مفهوم ساده، یک سیستم یا دستگاه توانمند است که درخواست‌های کلاینت‌ها را پردازش می‌کند و ارائه پاسخ به آن‌ها را بر عهده دارد. سرور اغلب در حالت روشن و آماده خدمت رسانی است و داده‌هایی را در خود ذخیره می‌کند که مراکز مختلف برای دسترسی به اطلاعات، از آن استفاده می‌کنند. این دستگاه از سخت‌افزارهای قدرتمندی بهره می‌گیرد تا همواره در وضعیت مناسب باقی بماند و بتواند درخواست‌های متعدد و گوناگون را پاسخ‌گو باشد.

در یک شبکه، سرور نوعی رایانه است که نقش مرکزی دارد. کاربرد معمول آن در میزبانی وب‌سایت‌ها، داده‌های گوناگون یا سرویس‌های داخلی یک سازمان است. فرماندهی و کنترل اولیه شبکه اغلب بر عهده سرور قرار دارد؛ به همین خاطر بر خلاف بسیاری از سیستم‌های عادی، لازم است از توانایی بالا در پردازش، ذخیره‌سازی و تامین امنیت در آن مطمئن شوید. در ضمن، سرور می‌تواند هم‌زمان پاسخ‌گوی چندین کلاینت باشد و حجم ترافیک زیادی را مدیریت نماید. از این رو برای کارایی بهتر اغلب در محیط‌هایی چون دیتاسنتر قرار می‌گیرد که استانداردهای لازم را رعایت می‌کنند.

یکی از ویژگی‌هایی که سرور را متمایز می‌سازد، ظرفیت حافظه زیاد و در اختیار داشتن پردازنده‌هایی است که از پس انجام وظایف دائمی بر بیایند. همچنین راهکارهایی برای بالابردن امنیت در سطح بالا و کنترل ترافیک داده‌ها در این سیستم‌ها رایج است. پس هر زمان درخواستی از سمت کلاینت فرستاده شود، سرور با بهره‌مندی از منابع سخت‌افزاری قدرتمند خود، آن درخواست را تجزیه و تحلیل می‌کند و پاسخ مطلوب را ارسال خواهد کرد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه قیمت و خرید سرور اچ پی استوک و لوازم جانبی آن می توانید با کارشناسان شرکت ماهان شبکه ایرانیان از طریق  شماره ۰۲۱۹۱۰۰۸۴۱۳ در تماس باشید.

کلاینت (Client) چیست؟ | منظور از کلاینت به زبان ساده

کلاینت به صورت کلی هر تجهیزات یا نرم‌افزاری که تمایل دارد به منبعی از داده یا خدمات، دسترسی پیدا کند. رایانه شخصی کاربران در خانه، تلفن هوشمند یا حتی برنامه‌های خاصی که برای بهرمندی از داده خاصی به شبکه وصل می‌شوند، همه در گروه کلاینت قرار می‌گیرند. در حقیقت، کلاینت از سرور درخواستی دارد و بنا بر نوع نیاز، داده‌ای را طلب می‌کند یا عملیاتی را خواستار می‌شود.

ماهیت کلاینت، بیشتر بر اصل مصرف داده یا بهره‌برداری از سرویس برای انجام کاری است. برای مثال، مرورگر وب یکی از شایع‌ترین نمونه‌های کلاینت محسوب می‌شود. زمان مرور صفحه‌ای از اینترنت، مرورگر درخواست بازکردن آن صفحه را به سرور مقصد می‌فرستد و سپس داده‌های موردنیاز را تحویل می‌گیرد. کلاینت می‌تواند ساده و سبک باشد و عملیات پیچیده را به سرور بسپارد، یا کدنویسی سنگینی در خود داشته باشد و تنها بخشی از داده‌ها را از سرور دریافت نماید.

اگرچه کلاینت را اغلب به‌عنوان یک رایانه معمولی می‌شناسند اما در مقیاس بزرگ‌تر، هر برنامه‌ای که خواهان دریافت چیزی از سرور باشد، لغت کلاینت را به خود می‌گیرد. پیام‌رسان‌های آنلاین، اپلیکیشن‌های گوناگون در موبایل و حتی برخی ابزارهای مرتبط با اینترنت اشیا، نمونه‌ای از کلاینت به‌شمار می‌آیند. همچنین ارتباط به صورتی است که اگر کلاینت به دلایلی دچار اختلال شود، ارتباط قطع خواهد شد یا داده به مقصد نمی‌رسد.

تفاوت های سرور ( Server ) و کلاینت ( Client )

سرور و کلاینت از منظر کلی مکمل یکدیگر هستند و هدفشان برقراری یک ارتباط دوسویه است. اما هر یک کارکرد و ویژگی‌هایی خاص را در یک شبکه ارائه می‌کند و این مسئله باعث می‌شود این دو اسم از یکدیگر متمایز گردند.

اولن تفاوت، شکل خدماتی است که هریک انجام می‌دهد. سرور در جایگاهی قرار دارد که همیشه روشن است، پردازش بالا دارد و حجم قابل‌توجهی اطلاعات را در اختیار دارد. با تمرکز بر نقش مرکزی و گرداننده شبکه، اغلب وظیفه نظارت بر امنیت، اولویت‌دهی به درخواست‌ها و مدیریت داده‌ها را هم بر عهده می‌گیرد.

در مقابل، کلاینت به‌عنوان گیرنده، نرم‌افزار یا دستگاهی سبک تر از سرور تلقی می‌شود که فقط نیازهای خود را به سرور اعلام می‌کند. در واقع اگر سرور را انبار وسیعی از منابع در نظر بگیریم، کلاینت فردی است که از این انبار اقلامی را می‌خواهد. هر چه تعداد کلاینت‌ها زیادتر شود، سرور هم سنگینی بیشتری متحمل می‌شود.

در بُعد دیگر، سرور لازم است قابلیت اجراي مداوم داشته باشد و از پایداری خوب برخوردار باشد. درحالی‌که کلاینت می‌تواند فقط هنگام نیاز روشن شود. از نظر امنیت هم سرور معمولا سامانه‌های ویژه‌ای برای محافظت از اطلاعات دارد و متحمل سرمایه‌گذاری بالاتری می‌شود. درعمل، چنان‌چه کلاینت خاموش باشد صرفا کاربر خود را از داده‌ها محروم می‌کند. اما قطعی سرور سبب می‌شود همه کلاینت‌ها دسترسی‌شان قطع گردد.

تفاوت سرور و کلاینت از لحاظ برنامه نویسی

برنامه‌نویسی در حوزه وب و نرم‌افزارهای توزیع‌شده معمولا به دو بخش بزرگ سمت سرور و سمت کلاینت تفکیک می‌شود. این جداسازی ناشی از آن است که بخشی از کدها در سرور اجرا می‌گردند و بخشی دیگر در ابزار کاربران اجرا می‌شوند. همین نکته، زبان‌های متفاوت و رویکردهای جداگانه‌‌ای را برای سرور و کلاینت شکل داده است.

در سمت کلاینت، زبان‌هایی مانند HTML، CSS  و JavaScript بیشترین استفاده را دارند. این زبان‌ها برای ظاهر گرافیکی، نمایش محتوا و پیاده‌سازی تعاملات پایه کاربرد دارند. یعنی کاربر در مرورگر خود با اثرات این کدها روبه‌رو می‌شود. به‌بیانی دیگر کد سمت کلاینت، وضعیتی را پدید می‌آورد که رابط کاربری مشاهده گردد و عملکردهایی مثل کلیک دکمه‌ها یا تغییر فرم ساده اجرا شود.

اما در بخش سرور، داستان اندکی متفاوت است. در این قسمت، زبان‌هایی چون PHP، Python، ASP.NET  یا Java پدیدار می‌شوند که مسئول رسیدگی به منطق داده، ذخیره در بانک‌های اطلاعاتی و مدیریت پردازش‌های پیچیده هستند. در بخش سرور است که اطلاعات واقعی یک ‌سایت یا نرم‌افزار اصلی نگه‌داری می‌شود و الگوریتم‌های مهم اجرا می‌شوند. بدین ترتیب، هرچه عملیات از نظر امنیت و حساسیت مهم‌تر باشد، بیشتر در سرور پیاده می‌گردد و در پایان خروجی برای کلاینت فرستاده می‌شود.

چنین رویکردی سبب می‌شود که ساختارهای امنیتی، اعتبارسنجی‌ها و تعامل با پایگاه داده عمدتا بر عهده سرور باشد و کلاینت صرفا رابطی کارآمد برای نشان دادن محتوای مورد نیاز تلقی شود. در مجموع می‌توان گفت از نظر ماهیت کدنویسی، سمت سرور عمیق‌تر به داده و پشت‌صحنه سیستم می‌پردازد و سمت کلاینت ظاهری تر و تعاملی تر است.

تفاوت در نحوه برقراری ارتباط server و Client

ارتباط سرور با کلاینت بر اساس مجموعه قوانین و پروتکل‌هایی صورت می‌پذیرد که مشخص می‌کنند پیام‌ها چگونه بین آن‌ها رد و بدل شوند. مهم‌ترین پروتکل حاکم بر دنیای اینترنت، TCP/IP  است. این چارچوب، شیوه ارسال بسته‌های اطلاعاتی، تشخیص مسیر، کنترل خطا و مدیریت برقراری ارتباط را در بر می‌گیرد. هنگامی که کلاینت یک درخواست جدید دارد، با یک پیام مشخص این خواسته را به سمت سرور روانه می‌سازد. سپس سرور داده‌ها را بررسی کرده و پاسخی را که شامل نتیجه کار یا محتواست، بازمی‌گرداند.

در این بین، شیوه‌ای برای اطمینان از صحت اطلاعات و کنترل ازدحام داده‌ها نیز وجود دارد. مثلا پروتکل TCP داده ها را شماره‌گذاری می‌کند و وقتی بخشی از داده گم می‌شود، درخواست ارسال مجدد می‌دهد. این راهکار مانع از دست دادن داده می‌گردد. همچنین سرور اگر بخواهد در لحظه به درخواست‌های زیادی جواب دهد، وظیفه برقراری نوبت‌ها به عهده بخش نرم‌افزاری خاصی است که درخواست‌ها را صف بندی می‌کند.

در کلاینت هم امکان دارد لایه‌های مختلفی روی هم قرار گیرند. به عنوان مثال در لایه پایین‌تر مسیری برای برقراری ارتباط فیزیکی یا وایرلس تعبیه شده و در لایه بالاتر، برنامه‌هایی چون مرورگر وب، سفارش فایل‌ها و صفحات را صادر می‌کنند. در صورت اختلال در هر یک از این لایه‌ها، ارتباط دچار مشکل خواهد شد.

رویکرد دیگر شبکه کلاینت و سرور تشخیص اهمیت درخواست‌ها و مدیریت آن‌ها در شرایطی است که چندین کاربر هم‌زمان پیام‌های خود را می‌فرستند. این مسئله سبب می‌گردد سرور همواره روال منظمی برای پاسخ داشته باشد و ارتباطی پایدار میان طرفین شکل گیرد.

سمت سرور و سمت کلاینت چیست؟ |  Server-side & Client-side

در برنامه‌نویسی و معماری وب، اصطلاح سمت سرور (Server-Side) به کلیه فرایندها و پردازش‌هایی اشاره دارد که در بطن سرور اجرا می‌شوند و حاصل کار خود را به شکل داده برای کلاینت می‌فرستند. برای مثال کدهایی که وظیفه دارند به پایگاه داده متصل شوند و نتایج درخواست‌ها را بازیابی کنند یا توابعی که قصد پردازش مقادیر پیچیده را دارند، معمولا در سرور اجرا می‌شوند. همینطور قوانین امنیتی و بخش مهمی از منطق کسب‌وکار را اغلب باید در سرور پیاده کرد تا نتایج قابل اطمینانی به دست آید.

در سمت دیگر، بخش کلاینت (Client-Side) قرار دارد که در کامپیوتر بارگذاری می‌شود. این بخش، همان قسمتی‌ است که کاربر در مرورگر تماشا می‌کند و با دکمه‌ها یا منوها تعامل دارد. اسکریپت‌های سبک‌تر نظیر جاوا اسکریپت، وظیفه دارند کارهای دیداری مانند تغییر قالب گرافیکی یا عکس‌العمل به کلیک و کشیدن ماوس را انجام دهند. در حقیقت سمت کاربر محتوا را از سرور تحویل می‌گیرد و نمایش می‌دهد.

تقسیم کار میان این دو بخش، بازدهی را افزایش می‌دهد؛ زیرا اموری که نیازمند منابع قدرتمند و مداومت است، در سرور متمرکز می‌شود. در سوی دیگر وقتی نیازی به عملیات ساده همچون تغییر رنگ یک بخش یا جانمایی یک پنجره پاپ‌آپ باشد، بهتر است در کلاینت صورت بگیرد. در نتیجه سرعت تعامل بهتر و ترافیک شبکه کمتر خواهد شد. این توزیع وظایف، ساختاری هدفمند را شکل می‌دهد که کاربر را مجاب می‌کند سرور به عنوان هسته اصلی عمل کند و کلاینت به عنوان رابطی پویا و سبک ظاهر شود.

انواع کلاینت شبکه کدام اند؟

در حوزه شبکه، چهار نوع کلاینت رایج وجود دارد که در هر کدام میزان تکیه بر سرور و استقلال متفاوت است. این چهار مدل را می‌توان تحت عناوین  زیر بررسی نمود:

Thick Client

این گروه، نسبتا قدرتمند بوده و می‌تواند بخش چشمگیری از فرایندهای پردازشی را به‌صورت مستقل انجام دهد. در این حالت، نرم‌افزار اصلی و داده‌های مهم ممکن است در همان کامپیوتر کاربر ذخیره شود و ارتباط با سرور محدود به هم‌گام‌سازی داده‌ها باشد. رایانه‌های شخصی که برنامه‌های ویژه سازمانی یا گرافیکی را اجرا می‌کنند، نمونه بارزی از Thick Client هستند.

Thin Client

در این گروه، بار اصلی کار بر دوش سرور قرار دارد و کلاینت تنها بخش‌های ابتدایی را دارد. مثلا نرم‌افزار به شکلی ساده روی کلاینت اجرا می‌شود و برای هر عملیات جدی، به سرور مراجعه می‌کند. این روش  هزینه سخت‌افزاری کاربران را کاهش می دهد و امنیت داده را بالا می‌برد. اگرچه وابستگی به سرور بیشتر خواهد بود و اگر سرور در درسترس نباشد، کلاینت عملا متوقف می‌شود.

Hybrid Client

مدلی میانی است که بین دو حالت Thick و Thin قرار می‌گیرد. این کلاینت قادر است بخشی از پردازش را به صورت محلی انجام دهد و در همان حال، از منابع سرور بهره ببرد. ترکیب مستقل‌بودن نسبی و نیز استفاده از قدرت سرور، سبب می‌شود از پویایی بیشتری برخوردار گردد.

Zero Client

در نوع Zero، سرور همه چیز را کنترل می‌کند و کلاینت تنها به عنوان یک ترمینال ساده عمل می‌کند. سیستم‌عامل حتی ممکن است در سرور قرار داشته باشد و کلاینت صرفا واسطه‌ای برای ارتباط باشد. این مدل در سازمان‌هایی کاربرد دارد که مایل هستند مدیریت متمرکز داشته باشند و منابع محلی کلاینت حذف گردد. هزینه و مصرف انرژی این کلاینت‌ها در پایین‌ترین سطح است.

برای خرید سرور HP استوک و کارکرده می توانید از طریق شماره ۰۲۱۹۱۰۰۸۴۱۳ با کارشناسان شرکت ماهان شبکه ایرانیان در تماس باشید. این شرکت در زمینه فروش سرورهای استوک و دست دوم با کیفیت فعالیت می کند.

جمع بندی

سرور و کلاینت، هسته اصلی شبکه‌های بزرگ و کوچک هستند. سرور به شکل مرکزی عمل می‌کند و ذخیره اطلاعات و پاسخگویی به درخواست‌ها را بر عهده دارد. کلاینت ساختاری سبک‌تر دارد و مطالب مورد نیاز خود را از سرور طلب می‌کند. این فرایند در چارچوب قوانینی صورت می‌پذیرد که تداوم ارتباط را در حالت مناسب نگاه می‌دارد. از نگاه فنی نیز کدنویسی سمت سرور و سمت کلاینت با هم تفاوت بنیادی دارند و نقش رابط گرافیکی بیشتر در کلاینت نمود می‌یابد. همچنین انوع کلاینت تفاوت‌های جالبی در زمینه سیستم‌های سازمانی پدید می‌آورد. شناخت دقیق این مفاهیم، کمک می‌کند در راه‌اندازی و نگه‌داری سامانه‌های رایانه‌ای بهتر عمل شود و ساختار قدرتمندتری در اختیار استفاده ‌کنندگان شبکه قرار گیرد.